✨ Dwór Ostoia w Rymanowie ✨
🔶 Skorzystaj z oferty komfortowych pokoi dwuosobowych w naszym hotelu 🛌
🔶 Dostępne pokoje z łazienkami, Tv oraz dostępem do WiFi 🛁 📶
🔶 Nasi goście mogą korzystać z basenu 🏊 , gdzie również znajdują się leżaki oraz brodzik dla dzieci 👶
🔶 Dodatkowymi atrakcji strefy SPA jest sauna 🧖♂️ oraz łaźnia parowa 🧘♀️
🔶 Jesteśmy otwarci na naszych gości, dlatego przygotowaliśmy wiele atrakcji, które umilą czas podczas pobytu w naszym hotelu: kręgielnia 🎳 , kort tenisowy 🎾 , bilard 🎱 , rzutki 🎯
🔶 Hotel otaczają liczne ścieżki rowerowe 🚴 oraz trasy spacerowa 🏃 , gdzie można wypoczywać podczas pobytu w naszym hotelu
🔶 Malownicza okolica hotelu to również stawy oraz rzeka z małymi wodospadami 🌊
🔶 Chwile relaksu w naszym pubie, gdzie można zagrać w bilard i zatrzymać się na drinka 🍷 🍸
🔶 Dostępny plac zabaw dla dzieci 👧
🔶 Okolica sprzyja wycieczkom, spacerom i zwiedzaniu zabytków
Dwór Ostoia to eleganckie miejsce, gdzie odpoczniesz podczas jesiennego weekendu! 💫 🥰
Noclegi w Rymanowie
Rymanów opis: Pierwsze wzmianki odnotują Rymanów miasto jako Ladisslaulia (1376), Reymanów (1768). Założenie miasta na prawie magdeburskim powierzył książę Władysław Opolczyk synowi Nikolasa Reymanna, Mikołajowi Reymanowi w 1376, pod nazwą Ladisslaulia, prawdopodobnie na cześć księcia Władysława. W I poł. XV wieku rozpoczęto tu budowę zamku z inicjatywy Dobiesława z Oleśnicy i Sienna, uczestnika bitwy pod Grunwaldem i dowódcy oblężenia Malborka. (O zamku w Rymanowie wspomina ks. Szymon Starowolski). Przez blisko dwa wieki miasto pozostawało w rękach rodziny Sienieńskich, którzy troszczyli się o jego rozwój. Na początku XVI w. Rymanów otrzymał od Aleksandra I Jagiellończyka przywilej na organizowanie jarmarków i własnych składów. W połowie XVI w. doszło do konfliktu (na tle majątkowym) między Zbigniewem Sienieńskim a biskupem przemyskim. Obłożony klątwą biskupią Sienieński przeszedł na kalwinizm, a Rymanów na kilkadziesiąt lat stało się lokalnym ośrodkiem reformacji. W 1565 r. miejscowy kościół został przekształcony na zbór kalwiński i wrócił w ręce katolików dopiero w 1587 r.