Obiekt Pokój kapitański oferuje ogród oraz widok na jezioro. Usytuowany jest on w miejscowości Polańczyk. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 35 km, Połonina Wetlińska – 47 km. Goście mogą korzystać z bezpłatnego WiFi we wszystkich pomieszczeniach. Na terenie obiektu dostępny jest też prywatny parking.
W kwaterze prywatnej zapewniono ręczniki i pościel.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Schronisko Chatka Puchatka – 49 km, Zapora wodna w Solinie – 8,5 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 117 km od obiektu Pokój kapitański.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Pokój Dwuosobowy z widokiem na jezioro. This double room has a private bathroom, an electric kettle and lake views. The unit has 1 bed. Pokój Dwuosobowy - 2 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 23 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.