Obiekt Domek 667-798-007 oferuje ogród oraz widok na ogród. Usytuowany jest on w miejscowości Polańczyk. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Zapora wodna w Solinie – 11 km, Galeria Zdzisława Beksińskiego – 27 km. Obiekt zapewnia bezpłatne rowery oraz bezpłatny prywatny parking. W okolicy znajdują się ciekawe miejsca takie jak: Skansen w Sanoku ( 27 km).
W domu wakacyjnym z 3 sypialniami zapewniono bezpłatne WiFi, telewizor z płaskim ekranem oraz aneks kuchenny z lodówką i mikrofalówką. W domu wakacyjnym zapewniono ręczniki i pościel.
Na terenie obiektu Domek 667-798-007 znajduje się plac zabaw.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Zamek w Sanoku – 27 km, Bieszczadzka Kolej Leśna – 37 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 109 km od obiektu Domek 667-798-007.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Dom z 3 sypialniami. Guests will find a stovetop, a refrigerator, kitchenware and a microwave in the fully equipped kitchenette. The holiday home also has a barbecue. The holiday home offers a private entrance, a dining area, an electric kettle, a flat-screen TV, as well as garden views. The unit offers 4 beds. Dom wakacyjny - 5 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 50 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.