Obiekt Szmaragdowe Apartamenty położony jest w miejscowości Polańczyk i oferuje ogród, sprzęt do grillowania oraz bezpłatne WiFi. Goście mogą podziwiać widok na ogród. W okolicy apartamentu panują doskonałe warunki do uprawiania trekkingu, narciarstwa i jazdy na rowerze. Na miejscu dostępny jest bezpłatny prywatny parking.
W apartamencie zapewniono balkon, 2 sypialnie, salon z telewizorem z płaskim ekranem, aneks kuchenny ze standardowym wyposażeniem, takim jak lodówka i mikrofalówka, a także 1 łazienkę z prysznicem. Goście mogą podziwiać widok na góry. W apartamencie zapewniono ręczniki i pościel.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 34 km, Połonina Wetlińska – 47 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 115 km od obiektu Szmaragdowe Apartamenty.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 10:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Prosimy o wcześniejsze poinformowanie obiektu o planowanej godzinie przyjazdu. Aby to zrobić, możesz wpisać treść prośby w miejscu na życzenia specjalne lub skontaktować się bezpośrednio z obiektem, korzystając z danych kontaktowych widniejących w potwierdzeniu rezerwacji.
Dom z 2 sypialniami. Featuring a private entrance, this holiday home comprises 1 living room, 2 separate bedrooms and 1 bathroom with a shower and a hairdryer. Guests will find a stovetop, a refrigerator, kitchenware and a microwave in the well-equipped kitchenette. The holiday home also provides guests with a barbecue. Boasting a balcony with garden views, this holiday home also provides a tea and coffee maker and a flat-screen TV. The unit offers 4 beds. Dom wakacyjny - 4 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 40 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.