Obiekt Helenówka - dom w stylu góralskim, położony w miejscowości Szczawnica, zapewnia bezpłatne rowery, bezpłatne WiFi, wspólną kuchnię i całodobową recepcję. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Zamek w Niedzicy – 18 km. Obiekt zapewnia sprzęt do grillowania oraz bezpłatny prywatny parking. W okolicy znajdują się ciekawe miejsca takie jak: Ścieżka w koronach drzew ( 34 km).
W domu wakacyjnym zapewniono balkon, 4 sypialnie, salon, kuchnię ze standardowym wyposażeniem, a także 2 łazienki z prysznicem i wanną. Goście mogą podziwiać widok na góry. Wyposażenie obejmuje też telewizor z płaskim ekranem z dostępem do kanałów satelitarnych. W domu wakacyjnym zapewniono ręczniki i pościel.
Obiekt dysponuje tarasem słonecznym. Okolica jest popularna wśród miłośników trekkingu i wędkarstwa. Goście mogą odprężyć się w ogrodzie lub we wspólnym salonie.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Termy Bania – 40 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Poprad-Tatry, znajduje się 73 km od obiektu Helenówka - dom w stylu góralskim.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 10:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Dom z 4 sypialniami. Ten przestronny dom wakacyjny mieści salon, 4 oddzielne sypialnie oraz 2 łazienki z wanną i prysznicem. W kuchni zapewniono płytę kuchenną, lodówkę, zmywarkę i piekarnik. Goście mogą korzystać ze sprzętu do grillowania. Dom dysponuje oddzielnym wejściem i wyposażony jest w pralkę, zestaw do parzenia kawy i herbaty oraz telewizor z płaskim ekranem i dostępem do usług streamingowych. Z okien roztacza się widok na góry. W tej opcji zakwaterowania zapewniono 6 łóżek. Dom wakacyjny - 12 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 140 mkw.
Noclegi w Szczawnicy
Szczawnica opis: Szczawnica do 1529 r. była parafią, kiedy to biskup krakowski Piotr Tomicki afiliował ją do parafii w Krościenku. Mimo to, na miejscu zniszczonego murowanego kościółka szczawnickiego, w 1550 r. wybudowano drewnianą, krytą gontem świątynię. Drewniany kościółek służył wiernym, stając się w 1870 r. kościołem parafialnym. W XVIII w. Szczawnica ucierpiała z powodu pobytów wojsk i potyczek toczonych w okolicy. W 1706 r. w okresie III wojny północnej miały tu miejsce walki między wojskami rosyjskimi i wojskami starosty Lubomirskiego z Lubowli. W latach 1735/36 na terenie miejscowości stacjonowały oddziały kozaków przeciwnych wybranemu w elekcji królowi Stanisławowi Leszczyńskiemu. Burzliwy rozwój Szczawnicy rozpoczął się w XIX w. i związany był z leczniczymi właściwościami tutejszych szczaw. Pierwszej analizy wody szczawnickiej (późniejszej „Józefiny") dokonał w 1810 r. dr Rhodius z Krakowa. W 1824 r. szczawnicki sołtys Józef Zachwieja założył park zdrojowy (dzisiejszy Park Górny). Józef Stefan Szalay, który zarząd dobrami przejął w 1839 r. i rozpoczął okres szybkiej rozbudowy uzdrowiska. Budowa kurortu na europejskim poziomie stała się największą pasją życia Józefa Stefana. Z jego inicjatywy zbudowano kaplicę zakładową, pierwsze łazienki, restaurację, będące do dziś wzorem polskiego budownictwa uzdrowiskowego urocze pensjonaty. W 1876 r. umarł Józef Stefan Szalay. Zgodnie z testamentem Zakłady Zdrojowe w Szczawnicy przeszły na własność Akademii Umiejętności w Krakowie. W 1893 r. Akademia Umiejętności wydzierżawiła uzdrowisko (Górny Zakład) Feliksowi Wiśniewskiemu. Rozpoczął się okres stagnacji i ubożenia kurortu. 22 lipca 1962 roku Szczawnica otrzymała prawa miejskie.