Informacje o Czarnej Górnej i Czarnej Dolnej

Ludność: 1281 (dane z roku: 2012)

Kod pocztowy: 38-710 - Poczta: Czarna

Służba zdrowia: Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej "POMAGAM" Czarna Górna 74 38-710 Czarna

Apteki: Punkt apteczny „Eskulap” Czarna Górna 75 38-710 Czarna

Kościoły: Czarna Górna - cerkiew greckokatolicka pw. św. Dymitra Męczennika (1834 r.), obecnie kościół parafialny rzymskokatolicki w parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Cerkiew jest jedną z nielicznych pozostałych wzniesionych w nurcie klasycyzującym w drewnianej architekturze cerkiewnej (szlak architektury drewnianej województwa podkarpackiego).

Czarna Dolna - rzymskokatolicki kościół filialny pw. Narodzenia NMP należący do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej Górnej.

Opis miejscowości: Dawniej Czarna była jedną wsią. Obecnie podzielona jest administracyjnie na Czarną Górną i Czarną Dolną. Spotyka się także nazwę Czarna Bieszczadzka. W Czarnej Górnej znajdują się źródła wód mineralnych (w obszarze górniczym). W latach 1993-95 opracowana została i zatwierdzona dokumentacja geologiczna dla źródła nr 5 położonego w miejscowości Czarna Górna - Kopalnia. Woda wypływająca z tego źródła to woda mineralna o właściwościach leczniczych 0,15% wodoroweglanowo – sodowa, fluorkowa, siarczkowa. Do zatwierdzenia zasobów eksploatacyjnych ustalona została wartość wypływu wynosząca 0,125 m3 / h.

Trochę historii: Wieś Czarna założona została w 1505 r. na prawie wołoskim przez Andrzeja Wyderkę, który otrzymał ten przywilej z rąk Stanisława Kmity, starosty przemyskiego. W 1921 r. wieś liczyła 327 domów i 2012 mieszkańców (1797 obrządku greckokatolickiego, 93 rzymskokatolickiego i 122 mojżeszowego). Czarna ciągnęła się w dolinie na przestrzeni prawie 8 km. W Czarnej były dwie cerkwie, kaplica rzymsko-katolicka, żydowski dom modlitwy, dwór, cztery młyny wodne, folusz, tartak parowy, kopalnia ropy naftowej (czynna do dziś), kilka łaźni i ok. 20 sklepów. Na zachodnim, dolnym krańcu wsi, nad tzw. Cygańskim Potokiem w sąsiedztwie dworu mieszkali Cyganie. Po 1945 r. Czarna znalazła się w granicach ZSRR. Kilkanaście rodzin, które nie chciały przyjąć obywatelstwa sowieckiego, odesłano do Polski. Po zmianie granicy w 1951 r. rodziny te powróciły do swoich domów. Resztę opustoszałej miejscowości zajęli przesiedleńcy z Sokalszczyzny.