Obiekt Czarny Potok położony jest w miejscowości Czarna i oferuje widok na rzekę. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Krzemieniec – 28 km, Połonina Caryńska – 35 km. Obiekt oferuje taras, sprzęt do grillowania oraz widok na góry. Goście mogą korzystać z bezpłatnego WiFi we wszystkich pomieszczeniach.
W domu wakacyjnym do dyspozycji Gości przygotowano 4 sypialnie, aneks kuchenny ze standardowym wyposażeniem, takim jak lodówka i płyta kuchenna, a także 1 łazienkę z prysznicem. Wyposażenie obejmuje także telewizor z płaskim ekranem.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Tarnica – 36 km, Schronisko Chatka Puchatka – 39 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Lwów, znajduje się 138 km od obiektu Czarny Potok.
Doba hotelowa od godziny 14:00 do 10:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Dom wakacyjny. This holiday home features 4 bedrooms, kitchenette, a terrace and 1 bathroom with a shower. Guests will find a stovetop, a refrigerator, kitchenware and an electric kettle in the well-equipped kitchenette. The holiday home also comes with a barbecue. Boasting an outdoor dining area, this holiday home also features a dining area, parquet floors and a flat-screen TV. The unit has 9 beds. Dom wakacyjny - 10 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 72 mkw.
Noclegi w Czarnej Górnej i Czarnej Dolnej
Czarna Górna i Czarna Dolna opis: Wieś Czarna założona została w 1505 r. na prawie wołoskim przez Andrzeja Wyderkę, który otrzymał ten przywilej z rąk Stanisława Kmity, starosty przemyskiego. W 1921 r. wieś liczyła 327 domów i 2012 mieszkańców (1797 obrządku greckokatolickiego, 93 rzymskokatolickiego i 122 mojżeszowego). Czarna ciągnęła się w dolinie na przestrzeni prawie 8 km. W Czarnej były dwie cerkwie, kaplica rzymsko-katolicka, żydowski dom modlitwy, dwór, cztery młyny wodne, folusz, tartak parowy, kopalnia ropy naftowej (czynna do dziś), kilka łaźni i ok. 20 sklepów. Na zachodnim, dolnym krańcu wsi, nad tzw. Cygańskim Potokiem w sąsiedztwie dworu mieszkali Cyganie. Po 1945 r. Czarna znalazła się w granicach ZSRR. Kilkanaście rodzin, które nie chciały przyjąć obywatelstwa sowieckiego, odesłano do Polski. Po zmianie granicy w 1951 r. rodziny te powróciły do swoich domów. Resztę opustoszałej miejscowości zajęli przesiedleńcy z Sokalszczyzny.