Obiekt Bieszczadzka Chatka Gosia oferuje taras, balkon oraz widok na góry. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Połonina Caryńska – około 36 km. Obiekt zapewnia ogród oraz bezpłatny prywatny parking. W okolicy w odległości 30 km znajduje się Krzemieniec.
W domu wakacyjnym z 3 sypialniami zapewniono bezpłatne Wi-Fi, telewizor z płaskim ekranem z dostępem do kanałów kablowych oraz kuchnię z lodówką i piekarnikiem. W domu wakacyjnym zapewniono ręczniki i pościel.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Tarnica – 37 km, Schronisko Chatka Puchatka – 41 km.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 12:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Dom z 3 sypialniami. This holiday home offers a fireplace. Guests will find a stovetop, a refrigerator, an oven and a tea and coffee maker in the well-equipped kitchen. The holiday home also provides guests with a barbecue. Featuring a terrace with garden views, this holiday home also provides a private entrance and a flat-screen TV with streaming services. The unit offers 8 beds. Dom wakacyjny - 8 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 70 mkw.
Noclegi w Czarnej Górnej i Czarnej Dolnej
Czarna Górna i Czarna Dolna opis: Wieś Czarna założona została w 1505 r. na prawie wołoskim przez Andrzeja Wyderkę, który otrzymał ten przywilej z rąk Stanisława Kmity, starosty przemyskiego. W 1921 r. wieś liczyła 327 domów i 2012 mieszkańców (1797 obrządku greckokatolickiego, 93 rzymskokatolickiego i 122 mojżeszowego). Czarna ciągnęła się w dolinie na przestrzeni prawie 8 km. W Czarnej były dwie cerkwie, kaplica rzymsko-katolicka, żydowski dom modlitwy, dwór, cztery młyny wodne, folusz, tartak parowy, kopalnia ropy naftowej (czynna do dziś), kilka łaźni i ok. 20 sklepów. Na zachodnim, dolnym krańcu wsi, nad tzw. Cygańskim Potokiem w sąsiedztwie dworu mieszkali Cyganie. Po 1945 r. Czarna znalazła się w granicach ZSRR. Kilkanaście rodzin, które nie chciały przyjąć obywatelstwa sowieckiego, odesłano do Polski. Po zmianie granicy w 1951 r. rodziny te powróciły do swoich domów. Resztę opustoszałej miejscowości zajęli przesiedleńcy z Sokalszczyzny.