Obiekt Domki całoroczne, DOLINA BIESZCZAD", położony w miejscowości Polańczyk, zapewnia ogród, bezpłatne Wi-Fi, wspólną kuchnię i wspólny salon. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 28 km. Oferta domku obejmuje bezpłatny prywatny parking oraz całodobową recepcję.
W domku zapewniono taras, kilka sypialni (2), salon z telewizorem z płaskim ekranem, kuchnię ze standardowym wyposażeniem, takim jak lodówka i mikrofalówka, a także łazienkę (1) z prysznicem. Goście mogą podziwiać widok na góry.
Na terenie obiektu Domki całoroczne, DOLINA BIESZCZAD" znajduje się plac zabaw i sprzęt do grillowania.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Połonina Wetlińska – 50 km, Zapora wodna w Solinie – 10 km. Lotnisko Lotnisko Rzeszów-Jasionka znajduje się 110 km od obiektu.
Doba hotelowa od godziny 14:00 do 10:00.
Domek. This chalets special feature is the fireplace. Featuring a private entrance, this chalet consists of 1 living room, 2 separate bedrooms and 1 bathroom with a walk-in shower and a hairdryer. Guests will find a stovetop, a refrigerator, kitchenware and a microwave in the well-equipped kitchen. The chalet also offers a barbecue. Boasting a terrace with mountain views, this chalet also provides a seating area and a flat-screen TV with cable channels. The unit offers 5 beds. Domek - 7 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 60 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.