Obiekt Mevo Apartament, usytuowany w miejscowości Polańczyk, oferuje ogród, bezpłatny prywatny parking, taras oraz bar. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 34 km. Oferta obiektu obejmuje obsługę pokoju, restaurację oraz plac zabaw. Obiekt jest idealnym wyborem dla alergików. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Połonina Wetlińska – 45 km.
Każdy pokój w obiekcie wyposażono w klimatyzację, szafę i telewizor z płaskim ekranem. Do dyspozycji Gości jest też prywatna łazienka oraz balkon z widokiem na góry. Pościel i ręczniki są zapewnione. Pokoje wyposażone są w lodówkę.
Na miejscu serwowane jest śniadanie kontynentalne.
Okolica jest popularna wśród miłośników narciarstwa i jazdy na rowerze. W obiekcie działa wypożyczalnia rowerów.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Schronisko Chatka Puchatka – 48 km, Zapora wodna w Solinie – 7 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 116 km od obiektu Mevo Apartament.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
Goście proszeni są o poinformowanie hotelu z wyprzedzeniem w przypadku przyjazdu z dziećmi w wieku powyżej 6 lat.
Apartament typu Luxury z 2 sypialniami. Apartament ten obejmuje 2 sypialnie na 1. piętrze oraz salon z aneksem kuchennym na parterze. Do dyspozycji Gości jest również taras z meblami ogrodowymi. Apartament - 6 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 69 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.