Cichy Potok Polańczyk to urokliwy obiekt, który oferuje komfortowy wypoczynek w pięknej okolicy. Goście mogą skorzystać z prywatnej łazienki ? w każdym pokoju, co zapewnia pełną wygodę i prywatność. Na zewnątrz znajduje się miejsce na ognisko ? oraz sprzęt do grillowania, idealne do spędzania wieczorów z rodziną i przyjaciółmi. Dodatkowo, goście mogą cieszyć się urokami ogrodu ?, który otacza obiekt.
Obiekt zapewnia dostęp do wspólnej kuchni ?️, gdzie goście mogą przygotowywać posiłki we własnym zakresie. Dla osób ceniących internetową łączność, połączenie z Internetem jest dostępne w pomieszczeniach ogólnodostępnych, a korzystanie z niego jest bezpłatne.
Cichy Potok Polańczyk oferuje bezpłatny parking ? na miejscu, co zapewnia wygodę gościom przyjeżdżającym własnym transportem. Dodatkowo dostępne są miejsca parkingowe przy ulicy oraz parking dla osób niepełnosprawnych, co czyni obiekt dostępnym dla wszystkich.
Obiekt dysponuje całodobową recepcją ?, gdzie goście mogą liczyć na pomoc w każdej chwili. Możliwe jest również wystawienie faktury dla osób potrzebujących dokumentacji pobytu. Cichy Potok Polańczyk to miejsce przyjazne rodzinom, oferujące pokoje rodzinne ???? oraz pokoje dla niepalących, które zapewniają komfortowy i zdrowy wypoczynek.
Obiekt jest również wyposażony w ogrzewanie, co sprawia, że pobyt jest komfortowy o każdej porze roku. Dodatkowo, obowiązuje tutaj całkowity zakaz palenia, co zapewnia czystość i świeże powietrze w całym obiekcie.
Cichy Potok Polańczyk to idealne miejsce dla osób szukających ciszy i spokoju w pięknym, naturalnym otoczeniu. Dzięki szerokiej ofercie udogodnień oraz dogodnej lokalizacji, zapewnia wyjątkowy wypoczynek w sercu natury.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.
