Obiekt Ostoja, usytuowany w miejscowości Polańczyk, oferuje ogród, bezpłatny prywatny parking, taras oraz sprzęt do grillowania. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 33 km. Na miejscu znajduje się plac zabaw. Do dyspozycji Gości są również pokoje rodzinne. W obiekcie zapewniono wspólną kuchnię oraz bezpłatne WiFi.
We wszystkich pokojach w obiekcie znajduje się prywatna łazienka. Z okien roztacza się widok na góry. W każdym pokoju w obiekcie zapewniono prywatną łazienkę i pościel.
W miejscowości Polańczyk i okolicy Goście obiektu mogą uprawiać rozmaite sporty, takie jak trekking.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Połonina Wetlińska – 45 km, Schronisko Chatka Puchatka – 48 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 115 km od obiektu Ostoja.
Doba hotelowa od godziny 14:00 do 10:30.
Prosimy o wcześniejsze poinformowanie obiektu o planowanej godzinie przyjazdu. Aby to zrobić, możesz wpisać treść prośby w miejscu na życzenia specjalne lub skontaktować się bezpośrednio z obiektem, korzystając z danych kontaktowych widniejących w potwierdzeniu rezerwacji.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Mały pokój dwuosobowy z 1 lub 2 łóżkami. This twindouble room features a private bathroom, a tea and coffee maker and lake views. The unit offers 2 beds. Pokój Dwuosobowy z 1 lub 2 łóżkami - 2 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 15 mkw. ;
Pokój Czteroosobowy. This quadruple room features a private bathroom, a tea and coffee maker and lake views. The unit offers 3 beds. Pokój Czteroosobowy - 3 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 20 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.