Obiekt Pod Zielonym Wzgórzem położony jest w miejscowości Polańczyk i oferuje bezpłatne Wi-Fi, ogród z tarasem oraz widok na góry. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Skansen w Sanoku – 34 km, Połonina Wetlińska – 45 km. Na terenie obiektu znajduje się prywatny parking.
Wszystkie opcje zakwaterowania wyposażone są w telewizor z płaskim ekranem i mają balkon oraz prywatną łazienkę z prysznicem.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Schronisko Chatka Puchatka – 47 km, Zapora wodna w Solinie – 7 km. Najbliższe lotnisko, Lotnisko Rzeszów-Jasionka, znajduje się 115 km od obiektu Pod Zielonym Wzgórzem.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 10:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Apartament z 1 sypialnią. Boasting a private entrance, this apartment includes 1 living room, 1 separate bedroom and 1 bathroom with a shower. The apartments kitchen, which has a refrigerator, is available for cooking and storing food. Featuring a terrace with lake views, this apartment also offers a wardrobe and a flat-screen TV. The unit has 2 beds. Apartament - 3 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 21 mkw. ;
Duży pokój dwuosobowy. The double room provides a private entrance, a wardrobe, a terrace with lake views as well as a private bathroom featuring a shower. The unit offers 1 bed. Pokój Dwuosobowy - 2 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 13 mkw.
Noclegi w Polańczyku
Polańczyk opis: Miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa Polańczyk lokowano na prawie wołoskim w dobrach sobieńskich rodu Kmitów. Wieś istniała już w 1580 pod nazwą Polieszczańskie (od potoku Leszczyńskich). Wieś Poleszczańskie przypadła synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Markowi Stadnickiemu (Jego brat Mikołaj Stadnicki otrzymał Myczków i Solinę). Nazwa tej miejscowości jest w orzeczeniu Królewskiego Trybunału Lubelskiego wydanego z 1655 w sprawie z powództwa Pobiedzińskich przeciw Stadnickim. Obecna nazwa przyjęła się pod koniec XVII wieku, kiedy właścicielami wsi byli Polańscy. Od 1674 nowym właścicielem wsi został Stanisław Zielonka herbu Jastrzębiec. Właścicielami ziemskimi byli tu również Hermanowscy, Gołębiowscy, Stadniccy, Balowie. Pod koniec XVIII wieku cesarzowa Maria Teresa ofiarowała tutejszej parafii 8000 złotych reńskich. W dobie galicyjskiej właścicielami byli Karszniccy, Łempiccy, hr. Stanisław Ankwicz, hr. Sołtyk, Kazimierz Kuczkowski, Jan Indra, Ferdynand Wydra oraz Franciszek Cieśliński – ostatni właściciel do wsi do 1945. Po II wojnie światowej ze wsi wysiedlono ludność ukraińską i rusińską.