Obiekt Chaty Szczawnica, położony w miejscowości Szczawnica, oferuje bezpłatne Wi-Fi, klimatyzację oraz ogród. Odległość ważnych miejsc od obiektu: Zamek w Niedzicy – 25 km, Ścieżka w koronach drzew – 40 km. W okolicy domu wakacyjnego panują doskonałe warunki do uprawiania trekkingu, narciarstwa i jazdy na rowerze. Na miejscu dostępny jest bezpłatny prywatny parking.
W domu wakacyjnym zapewniono taras, sypialnię (1), salon z telewizorem z płaskim ekranem, kuchnię ze standardowym wyposażeniem, takim jak lodówka i zmywarka, a także łazienkę (1) z wanną lub prysznicem. Goście mogą podziwiać widok na góry. W domu wakacyjnym zapewniono ręczniki i pościel.
Odległość ważnych miejsc od obiektu: Termy Bania – 46 km.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
W obiekcie obowiązuje zakaz organizowania wieczorów panieńskich, kawalerskich itp.
Zarządzany przez gospodarza prywatnego (osobę fizyczną)
Dom z 1 sypialnią. This holiday home is comprised of 1 living room, 1 separate bedroom and 1 bathroom with a walk-in shower and free toiletries. The fully equipped kitchen features a stovetop, a refrigerator, a dishwasher and kitchenware. This air-conditioned holiday home comprises a dining area, a flat-screen TV with streaming services a tea and coffee maker and a terrace. The unit offers 2 beds. Dom wakacyjny - 4 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 35 mkw.
Noclegi w Szczawnicy
Szczawnica opis: Szczawnica do 1529 r. była parafią, kiedy to biskup krakowski Piotr Tomicki afiliował ją do parafii w Krościenku. Mimo to, na miejscu zniszczonego murowanego kościółka szczawnickiego, w 1550 r. wybudowano drewnianą, krytą gontem świątynię. Drewniany kościółek służył wiernym, stając się w 1870 r. kościołem parafialnym. W XVIII w. Szczawnica ucierpiała z powodu pobytów wojsk i potyczek toczonych w okolicy. W 1706 r. w okresie III wojny północnej miały tu miejsce walki między wojskami rosyjskimi i wojskami starosty Lubomirskiego z Lubowli. W latach 1735/36 na terenie miejscowości stacjonowały oddziały kozaków przeciwnych wybranemu w elekcji królowi Stanisławowi Leszczyńskiemu. Burzliwy rozwój Szczawnicy rozpoczął się w XIX w. i związany był z leczniczymi właściwościami tutejszych szczaw. Pierwszej analizy wody szczawnickiej (późniejszej „Józefiny") dokonał w 1810 r. dr Rhodius z Krakowa. W 1824 r. szczawnicki sołtys Józef Zachwieja założył park zdrojowy (dzisiejszy Park Górny). Józef Stefan Szalay, który zarząd dobrami przejął w 1839 r. i rozpoczął okres szybkiej rozbudowy uzdrowiska. Budowa kurortu na europejskim poziomie stała się największą pasją życia Józefa Stefana. Z jego inicjatywy zbudowano kaplicę zakładową, pierwsze łazienki, restaurację, będące do dziś wzorem polskiego budownictwa uzdrowiskowego urocze pensjonaty. W 1876 r. umarł Józef Stefan Szalay. Zgodnie z testamentem Zakłady Zdrojowe w Szczawnicy przeszły na własność Akademii Umiejętności w Krakowie. W 1893 r. Akademia Umiejętności wydzierżawiła uzdrowisko (Górny Zakład) Feliksowi Wiśniewskiemu. Rozpoczął się okres stagnacji i ubożenia kurortu. 22 lipca 1962 roku Szczawnica otrzymała prawa miejskie.