Hostel ComfortExpress Żywiec dysponuje klimatyzowanymi pokojami i znajduje się w sąsiedztwie stacji benzynowej, 100 metrów od drogi krajowej nr 69. Hostel oferuje bezpłatny bezprzewodowy dostęp do Internetu na terenie całego obiektu oraz bezpłatny prywatny parking.
Pokoje charakteryzują się wystrojem w prostym stylu i są utrzymane w jasnych kolorach. Wyposażenie pokoi obejmuje telewizor LCD, szafę oraz krzesła. W każdym pokoju znajduje się łazienka z kabiną prysznicową.
Goście hostelu ComfortExpress Żywiec mogą wypoczywać w ogrodzie. Przez całą dobę pomocą służy personel recepcji. Obiekt oferuje ponadto udogodnienia dla osób niepełnosprawnych.
Na miejscu znajduje się restauracja, w której potrawy zamawiać można z karty. Lokal ten specjalizuje się w potrawach kuchni polskiej.
Hostel ComfortExpress Żywiec położony jest w odległości 2,5 km od Żywca i tamtejszych atrakcji, takich jak zamek i rynek. Dojazd samochodem z obiektu nad Jezioro Żywieckie zajmuje 10 minut.
Doba hotelowa od godziny 15:00 do 11:00.
Pokój Dwuosobowy z 1 lub 2 łóżkami. Jest to klimatyzowany pokój z łazienką i telewizorem z płaskim ekranem. Pokój Dwuosobowy - 2 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 10 mkw. ;
Pokój trzyosobowy. Jest to klimatyzowany pokój z łazienką i telewizorem z płaskim ekranem. Pokój Trzyosobowy - 3 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 10 mkw. ;
Pokój jednoosobowy. The single room offers air conditioning and a wardrobe, as well as a private bathroom boasting a shower. The unit has 1 bed. Pokój Jednoosobowy - 1 osobowy. Powierzchnia pokoju ok.: 10 mkw.
Noclegi w Żywcu
Żywiec opis: Żywiec powstał na przełomie XIII i XIV wieku. W okresie potopu szwedzkiego Żywiec znalazł się na linii frontu. 8 marca 1656 r. w Mikuszowicach Krakowskich miała miejsce polsko-szwedzka bitwa zakończona zwycięstwem Szwedów. Miasto zostało zdobyte, splądrowane i w znacznym stopniu zniszczone. W 1772 r., w wyniku I rozbioru Polski, cały obszar Państwa Żywieckiego, znalazł się w granicach Austrii. W 1838 r. miasto kupił arcyksiążę Karol Ludwik Habsburg. XIX wiek to okres szybkiej industrializacji okolic Żywca. W samym mieście żadne większe zakłady nie powstały – centrum przemysłowym regionu były wsie, dzisiejsze dzielnice, Zabłocie i Sporysz. W 1856 r. powstał Browar Arcyksiążęcy – wizytówka miasta i obecnie drugi co do wielkości producent piwa w Polsce. Habsburgowie zmienili oblicze zespołu zamkowego – przebudowali zamek w stylu neogotyckim, zbudowali neoklasycystyczny pałac zwany Nowym Zamkiem i przekomponowali park w stylu angielskim. W okresie II wojny światowej Żywiec znalazł się w granicach III Rzeszy, w prowincji górnośląskiej. Ostatni właściciel Państwa Żywieckiego, Karol Olbracht Habsburg, odmówił podpisania volkslisty. W efekcie dobra przeszły pod zarząd państwowy, a sam arcyksiążę został internowany w Cieszynie, skąd dzięki interwencji władz Szwecji wyjechał do Skandynawii. W 1940 r. na Żywiecczyźnie przeprowadzono Aktion Saybusch – wysiedlenie ok. 20 000 osób do Generalnego Gubernatorstwa. Ich miejsce mieli zająć koloniści niemieccy. W 1944 r. na podstawie dekretu o reformie rolnej Państwo Żywieckie przestało istnieć. W marcu 1945 r. miały miejsce krwawe walki o miasto. Walki i ostrzał artyleryjski Armii Czerwonej spowodowały poważne zniszczenia w dzielnicach Rudza i Stary Żywiec. W 2000 r. do Żywca powróciła Maria Krystyna Altenburg, urodzona w 1923 r. córka Karola Olbrachta Habsburga – ostatniego właściciela Państwa Żywieckiego.